“In Spanje betaal je overal belasting over”, wordt vaak gezegd en daar zit best wel wat in.

Goed belastingtechnisch advies is daarom zeer belangrijk.

Het besluit om fiscaal naar Spanje te gaan emigreren, oftewel in Spanje resident te worden heeft vergaande gevolgen voor verschillende aspecten.

Het fiscale regime is in Spanje totaal verschillend aan het Nederlandse panorama.

Vooral de fiscale gevolgen bij de verkoop van een huis en de winst op aandelen die op de beurs genoteerd staan springen in het oog. Nederland heft alleen vermogensbelasting over de waarde van aandelen en onroerend goed. In Spanje wordt de winst echter eveneens belast.

Spaanse residenten betalen aanzienlijk minder belasting dan niet-residenten.

Residenten betalen veel minder of zelfs geen belasting over hun vermogenswinst (als zij dit weer investeren in een andere permanente woning).

Het is natuurlijk niet altijd een vrije keuze om in Spanje of in Nederland resident te zijn. Aangezien het daarentegen voor de overheid en de fiscus zeer moeilijk is om te controleren hoeveel tijd men waar verblijft door de vrije toegang in de Europese Unie is er altijd ruimte voor een bepaalde vrijheid van keuze.

De Europese normgeving met betrekking tot residentie is als volgt:

1. Tot drie maanden is er naast een geldig paspoort geen verdere documentatie vereist.

2.Voor een verblijf van drie maanden tot één jaar is een tijdelijke residentie vereist

3. Indien men van plan is langer dan één jaar in Spanje te wonen, krijgt men een permanente residentie die maximaal vijf jaar geldig is en hierna steeds voor eenzelfde periode wordt verlengd.

Men zal wel moeten aantonen via een arbeidscontract, een oprichting van een eigen zaak, of via inschrijving bij de Spaanse belastingdienst als zelfstandig ondernemer of professioneel, of via een doorlopende uitkering dat men genoeg inkomsten heeft om in het eigen onderhoud (en familie) te kunnen voorzien.Daarnaast dient men in Spanje altijd een ziektekostendekking te hebben. Het kan vaak ook genoeg zijn om aan te tonen dat men genoeg geld heeft om in eigen onderhoud te voorzien.

Om te bepalen waar iemand woonachtig is, wordt het volgende bekeken: Eerst kijkt men waar men de permanente woning heeft. In tweede instantie wordt er gekeken waar het centrum van belang is, dat wil zeggen waar de rest van het gezin woont. Biedt dit geen uitkomst dan kijkt men waar iemand normaliter verblijft. In laatste instantie is de nationaliteit doorslaggevend en komt men er dan nog niet uit, dan wordt een schikking getroffen.